Deze website maakt gebruik van cookies. We gebruiken cookies om instellingen te onthouden en je bezoek soepeler te laten verlopen. Daarnaast gebruiken we ook cookies voor de verbetering van de website en het verzamelen en analyseren van statistieken. Lees meer over cookies

Alie Langenberg: Kinderen met kanker zijn zo ontzettend sterk

Voor kinderen en ouders op de dagbehandeling hemato-oncologie is zij een bekend gezicht. Alie Langenberg is als verpleegkundige een rots in de branding voor ze, soms jaren achter elkaar. ‘Kinderen hebben zo’n veerkracht. Daar kunnen wij als volwassenen veel van leren.’

Alle kinderen die op de dagbehandeling hemato-oncologie behandeld worden, bijvoorbeeld voor leukemie of lymfklierkanker, kennen Alie. En ook voor jongeren in de follow-up is zij heel vertrouwd. Alie Langenberg werkt al sinds 1982 als kinderoncologieverpleegkundige met deze patiënten en hun ouders. ‘In 1976 begon ik met mijn opleiding in het Wilhelmina Kinder Ziekenhuis. Ik wilde altijd al verpleegkundige worden, maar vond mezelf nog wat onvolwassen. Ik had een goede klik met kinderen, dus ik dacht: ik begin met kinderverpleegkunde. In die tijd kon je dan na twee jaar door naar de volwassenen. Maar ik bleef in het WKZ, want het werken met kinderen vind ik toch het mooiste.’

Zware taak voor ouders

Vroeger werden kinderen nog lang opgenomen, nu is het vooral dagbehandeling. Dat maakt het contact niet minder intensief, zegt Langenberg. ‘Vooral de eerste twee jaar zie je kind en ouders veel. We proberen ouders goed te begeleiden bij hun zware taak, want zij moeten het meeste werk doen in de zorg voor hun kind.’ Een verpleegkundige heeft ook een pedagogische rol, omdat ouders vaak vragen hebben over de kleine en grote problemen die ze tegenkomen, zegt Alie. ’En we leggen veel uit over de medicijnen en mogelijke bijwerkingen. Als een kind zich door dexamethason bijvoorbeeld anders gedraagt – dat is een bekende bijwerking – signaleren wij dat vaak als eerste. Wij helpen ouders dan goed te reageren op het gedrag van hun kind.’

Meteen weer vrolijk

Alie is nog altijd onder de indruk wat kanker doet met het leven van kind, ouders en gezin. ‘Als een kind hier voor het eerst komt, is er alleen maar die enorme onzekerheid. Bij een ziekte als leukemie staat het leven van een heel gezin binnen 24 uur helemaal op zijn kop. Net zo indrukwekkend is het vertrouwen dat juist kinderen je dan kunnen geven. Het ontroert me als een kind zegt: ‘Alie, ga je nu prikken? Dan doe ik mijn ogen wel even dicht…’. Kinderen hebben zo’n veerkracht, zijn zo sterk. Als een kind zich rot voelt, dan zie je dat. Maar als het weer beter gaat, is een kind ook meteen weer vrolijk. Daar kunnen wij als volwassenen heel veel van leren.’