Het is ruim twee maanden geleden dat de eerste groep van 25 kinderen met kanker uit Oekraïne in het Prinses Máxima Centrum aankwam. Kathelijne Kraal, kinderoncoloog en hoofd International office, coördineerde de hulpactie en ging mee op de eerste vlucht. Zij vertelt hoe het nu gaat met de opvang van de Oekraïense kinderen.
‘Het was bijzonder om mee te maken. Met een gevoel van trots kijk ik terug op de hulpactie. Het was een bizarre werkelijkheid: Dat we tijdens een vreselijke oorlog vanuit het Máxima iets kunnen betekenen,’ vertelt Kathelijne Kraal. ‘Tijdens de vlucht mocht ik via het omroepsysteem de gezinnen welkom heten en vertellen dat we naar het Máxima gingen voor de behandeling van de kinderen. Er was een moment op de terugvlucht van Krakau, dat ik om me heen keek en zag dat alle kinderen en ouders een plek hadden. We konden ze naar een veilige plek brengen, weg van de oorlog en de slechte medische omstandigheden. Er heerste een soort serene rust aan boord. Dat gevoel van opluchting zal ik nooit vergeten.’
Support
Drie weken later kwam er een tweede groep aan en inmiddels zijn er 52 kinderen uit Oekraïne onder behandeling in het Máxima. Kathelijne: ‘Over het algemeen gaat het goed met hen. Alle kinderen zetten hun behandeling weer voort, soms enigszins aangepast aan de hand van onze bevindingen. De families zijn bij een gastgezin ondergebracht. Vanaf het begin van de hulpactie hebben we volop support gekregen van mensen binnen en buiten de organisatie en dat is nog steeds zo. Gelukkig! Gaandeweg zijn we natuurlijk zaken tegengekomen die we met elkaar oppakken. Zo waren er wisselingen bij de huisvesting, moesten we meer tolken inzetten en moeten we leren omgaan met palliatieve zorg voor deze groep.’
Uitdaging
Gevraagd naar de grootste uitdaging, zegt Kathelijne meteen: ‘Daar hoef ik niet lang over na te denken: de dossiers! Het was een grote uitdaging om de dossiers van de kinderen op tijd binnen te krijgen. Deze kwamen vanuit St Jude Global (via een database (‘Unicorn hospital hub’). Daarmee konden we patiëntnummers aanmaken en daadwerkelijk van start. De dossiers kwamen pas op de avond voor de eerste vlucht. Een andere uitdaging was het gereed hebben van het draaiboek. Voor de tweede vlucht moest dit draaiboek ook weer minutieus worden aangepast aan de latere aankomsttijd en alle organisatorische gevolgen.’
International office
‘De start van het (pas geopende) International office was aanvankelijk hectisch en dynamisch: we kregen er in korte tijd vele Oekraïense gezinnen bij,’ vertelt Kathelijne. ‘We zijn nu gestaag aan het groeien, met enkele kinderen uit het buitenland. Er ontstaat weer tijd voor onze strategie: het aantal kinderen voor een behandeling in een zestal categorieën verder uitbreiden. Daarvoor moeten we het proces en de aanmeldingsprocedure nog verder perfectioneren. Het mooie is wel dat na de komst van de Oekraïense kinderen, het International office niet meer weg te denken is uit het Máxima.’
Dynamiek
Is het extra druk in het Máxima nu met een grote groep kinderen? Kathelijne: ‘Het is bij ons altijd dynamisch. Relatief gezien is deze groep maar een klein extra deel van de hele organisatie. Wel hebben we een taalbarrière waardoor bijvoorbeeld het polikliniekproces meer tijd kost, maar we redden het goed met tolken, vertaalapp’s en nieuw voorlichtingsmateriaal. Met een beetje geduld en hulpvaardigheid van iedereen, gaat het goed. Momenteel zijn we druk bezig om samen met de gemeente Utrecht geschikte accommodatie te vinden, omdat de gastgezinnen voor drie maanden gevraagd zijn. En, uitdagingen blijven er altijd, maar daar vind ik het Máxima juist heel goed in.’