Deze website maakt gebruik van cookies. We gebruiken cookies om instellingen te onthouden en je bezoek soepeler te laten verlopen. Daarnaast gebruiken we ook cookies voor de verbetering van de website en het verzamelen en analyseren van statistieken. Lees meer over cookies

Lizette Borghuis: ‘Ik merk dat ik als vrijwilliger echt wat kan toevoegen.’

Op 7 december 2020 is het Nationale Vrijwilligersdag. Ook als Máxima kunnen we niet zonder onze vrijwilligers. Zij zijn een belangrijke schakel in het werk voor kinderen en ouders. Ze wijzen mensen de weg, knutselen of lezen voor. En als het moet bieden vrijwilligers een symbolische schouder om even uit te huilen. Lizette Borghuis is er al vanaf het begin bij. ‘De reacties van de kinderen zijn soms echt een cadeautje.’

Toen het Prinses Máxima Centrum bijna af was, reed Lizette er een keer langs. Ze had op tv gezien wat er achter die kleurrijke gevel ontstond en dacht: daar wil aan meewerken! Ze meldde zich aan als vrijwilliger. Een paar maanden later was Lizette erbij toen de eerste kinderen via de brug vanuit het WKZ naar het nieuwe centrum kwamen. ‘Ik heb een geschiedenis in de medische wereld. Als medisch analist heb ik ooit meegewerkt in een promotieonderzoek naar leukemie. Inmiddels heb ik een eigen bedrijf dat onder meer cursussen organiseert voor medische professionals. Maar wat ik hier doe, is echt heel anders.’ Lizette heeft naast haar werk en haar drie kinderen altijd vrijwilligerswerk gedaan. In de peuteropvang en op de school van haar kinderen. En bijvoorbeeld als opvoeder van blindegeleidepups.

In vaste teams

Lizette vindt het mooi dat de vrijwilligers in het Máxima in vaste teams werken. ‘We kennen elkaar inmiddels goed en als er iets is, regel je onderling dat een ander het van je overneemt. Ik ben er altijd een halve dag op de vrijdagen. Het is elke keer weer fijn en gezellig. In het begin – toen alles voor iedereen nog nieuw was – deed ik veel hospitality-achtig werk. Mensen begeleiden, de weg wijzen als ze niet wisten waar iets te vinden was. Later heb ik me op de bibliotheek gestort en bijvoorbeeld de catalogus gemaakt. En ik teken en knutsel met de kinderen. Vanwege corona kan dat nu helaas even niet. Heel jammer, want juist dat samen tekenen geeft kinderen rust. Dan komen ze vaak met hun verhalen en kun je er even helemaal voor ze zijn. Aan de reactie van ouders merk ik dat je zo echt wat kunt toevoegen.’

Nog éven blijven

Het Máxima investeert graag in de vrijwilligers. De begeleiding is goed geregeld en er is een introductie voordat je begint. Daarin horen nieuwe vrijwilligers over de missie en de aanpak, over de kinderen en het proces dat gezinnen doormaken als een kind kanker heeft. Tijdens werkoverleggen vertellen medewerkers van verschillende disciplines over hun werk, waardoor vrijwilligers een compleet beeld krijgen. Lizette: ‘Een psycholoog heeft verteld hoe je met moeilijke situaties kunt omgaan. Zeker als gezinnen hier voor het eerst binnenstappen, denk je: wat is het leven soms oneerlijk! Ik hoor van vrienden: dat jij dat kán. Het werk is soms niet makkelijk, dat klopt. Maar als team vang je elkaar dan op. Onze coördinator Gitty Lammertink is ook altijd aanspreekbaar.’ Lizette vindt het indrukwekkend hoe wijs de kinderen kunnen zijn. ‘Hun reacties zijn vaak echt een cadeautje. Ik zat eens met een kind aan de knutseltafel. Ze hoorde dat ze weer naar huis mocht, en toen zei ze: kunnen we nog even blijven? Ik ben nét zo fijn aan het tekenen.’

Meer informatie
Het Prinses Máxima Centrum wil met de inzet van betrokken en gemotiveerde vrijwilligers het verblijf veraangenamen van zieke kinderen en hun ouders/familie/verzorgers. Het doel is stress reduceren en ruimte geven voor de ontwikkeling van kind en gezin. De vrijwilligers zorgen voor ontspanning en afleiding door met de kinderen te knutselen, ze voor te lezen en met de bibliotheekkar rond te gaan. Ook passen ze op kinderen als ouders een gesprek hebben met de oncoloog/psycholoog. Ambulancepersoneel wordt opgevangen en naar de juiste afdeling begeleid en een van de vrijwilligers elke organiseert elke twee weken een kunstklas. Hiernaast ondersteunen de vrijwilligers bij de grote activiteiten en evenementen in het centrum en begeleiden ze patiënten voor onderzoek naar het WKZ of UMC Utrecht.