Arno Deege werkt al acht jaar in het Máxima. Gestart als kinderverpleegkundige en is daarna kinderoncologieverpleegkundige geworden. Hij is nu voor hemoto-oncologie in opleiding als PA. Arno: ‘Omdat ik mijzelf weer verder wilde ontwikkelen, werd ik zorgcoördinator op de afdelingen Boomhut en Tafel. Ik ben een persoon die zichzelf graag blijft uitdagen en deze functie brengt mij meer verdieping in de kinderoncologie en de overstap naar het medisch professioneel domein.’
Ook voor Manouk Vermeulen en Marlies Kortlandt is de overstap van kinderoncologieverpleegkundige naar PA een uitdaging. Manouk: ‘Vooral het stage lopen verbreed echt mijn wereld, je kijkt weer eens vanuit een andere hoek naar bepaalde problemen. Waarom maak je bepaalde keuzes in een behandeling, waarom doe je bepaalde beeldvorming en hoe gaan sommige processen eigenlijk. Kennis verrijkt je.’
Takenpakket
‘De PA neemt in de kliniek een gedeelte van de medische taken op zich. Dit zal ook extra continuïteit van zorg op de afdeling meebrengen,’ vertelt Arno. ‘Dat is mijns inziens goed voor kind, ouder en alle betrokken collega’s.’ Manouk vult aan: ‘De taken die nu bij de arts-assistent binnen de kliniek horen, zullen wij ook gaan uitvoeren, zoals visite lopen, kinderen beoordelen, gesprekken met ouders voeren. Kortom, medische zorg coördineren en beleid maken voor verpleegkundigen. Ik neem veel kennis mee als verpleegkundige en denk dat de samenwerking gemakkelijker wordt omdat je elkaars werkwijze kent.’
Wennen
Veel ouders vragen zich af wat het verschil is tussen een verpleegkundig specialist (VS) en de relatief nieuwe functie van physician assistant (PA). Marlies begrijpt dat het voor ouders en kinderen lastig te begrijpen kan zijn. Zij zegt: ‘Het grote verschil tussen een VS en een PA zijn bepaalde taken op de afdeling. In het Máxima is gekozen voor een PA op elke afdeling. In feite voeren wij dezelfde taken uit als een arts-assistent, we regelen alles rondom de dagelijkse medische zorg. De VS is juist de casemanager van het kind en de ouders, en begeleidt gedurende het hele behandeltraject kind en gezin. Het is dus even wennen aan onze aanwezigheid als PA maar we kunnen elkaar juist goed ondersteunen.’ Arno constateert: ‘Veel ouders en kinderen kennen ons nog als kinderoncologieverpleegkundige en moeten natuurlijk wennen aan onze nieuwe functie. We leggen het de komende tijd steeds uit, hoor! Wij dragen nu een uniformjas, maar mijn rode schoenen zijn nog altijd hetzelfde!’